ACL

Definicja ACL

Access Control List (ACL) to zestaw reguł przypisanych do zasobu (np. pliku, folderu, portu sieciowego), który definiuje, kto i na jakich zasadach może z niego korzystać. Każdy wpis na liście zawiera identyfikator użytkownika lub grupy oraz poziom dostępu – np. odczyt, zapis, wykonanie.

ACL są szeroko stosowane w systemach operacyjnych, urządzeniach sieciowych oraz aplikacjach webowych jako sposób na granularne i łatwo audytowalne zarządzanie dostępem.

Typy ACL

Przykład zapisu ACL

Na systemach typu Unix ACL może wyglądać następująco:

user\:john\:rw-
group\:devs\:r--
other::---

Oznacza to, że użytkownik john ma prawo odczytu i zapisu, grupa devs tylko odczyt, a inni nie mają dostępu.

Zastosowania ACL

• Systemy plików – precyzyjna kontrola dostępu do zasobów.
• Urządzenia sieciowe – filtrowanie ruchu na podstawie adresów IP, portów i protokołów.
• Aplikacje webowe – definiowanie uprawnień użytkowników do funkcji aplikacji.
• Chmura i IAM – kontrola dostępu do zasobów w AWS, Azure czy Google Cloud.

Korzyści stosowania ACL

• Granularne zarządzanie uprawnieniami.
• Wysoka przejrzystość i możliwość audytu.
• Zgodność z wymaganiami regulacyjnymi (np. ISO 27001, NIS2).
• Możliwość automatyzacji polityk bezpieczeństwa w systemach SOAR i SIEM.

Wyzwania i ograniczenia

1. Złożoność zarządzania – duże listy ACL mogą być trudne w utrzymaniu.
2. Brak spójności – różne systemy implementują ACL na różne sposoby.
3. Brak dziedziczenia – nie wszystkie systemy wspierają hierarchiczne reguły.
4. Skalowalność – trudności przy masowym zarządzaniu uprawnieniami w dużych środowiskach.

Trendy i rozwój

• Automatyczne aktualizacje ACL przez SIEM/SOAR na podstawie zdarzeń.
• Integracja z Zero Trust – ACL jako warstwa enforcementu polityk dostępowych.
• Zastosowanie w środowiskach kontenerowych – np. z użyciem AppArmor lub SELinux.
• Audytowalność i zgodność z NIS2 – dokładne logowanie zmian w ACL.